Od redakcjiKtórędy do krótkofalarstwa?
ŚR nr 05/2005

Pomimo lawinowego rozwoju nowoczesnych technik łączności, w tym Internetu i telefonii komórkowej, zainteresowanie radiokomunikacją amatorską (krótkofalarstwem) nie maleje. O krótkofalarstwie jako szczególnym hobby, łączącym kilka dziedzin nauki i techniki, którym pasjonuje się na świecie wielu ludzi w różnym wieku i o różnych zawodach, piszemy już od 10 lat. Dwa lata temu zorganizowaliśmy nawet Korespondencyjny Kurs Krótkofalarski, który był pomyślany jako pomoc dla wielu Czytelników w zdobyciu upragnionej licencji, umożliwiającej później legalne nawiązywanie łączności na pasmach amatorskich. Wciąż jednak docierają do redakcji pytania, szczególnie od młodzieży szkolnej, jak zostać krótkofalowcem. Skłania nas to do podjęcia próby przybliżenia ścieżki, którą można dojść do tego pasjonującego hobby.Ponieważ sam przed wielu laty pierwsze kroki skierowałem do lokalnego klubu łączności, o którym dowiedziałem się ze szkolnej tablicy ogłoszeń, wydawało mi się, że również teraz wystarczy podać adresy najbliższych klubów i tam skierować chętnych. Pamiętałem, że sprawnie funkcjonujący klub łączności, konsolidujący środowisko krótkofalarskie na danym terenie, to zarówno baza dla młodych krótkofalowców, jak i źródło ich opiekunów. To tam, często po raz pierwszy, można zobaczyć radiowy sprzęt nadawczo-odbiorczy i anteny oraz, pod okiem doświadczonego radiooperatora, przeprowadzić pierwsze w życiu łączności – jeszcze zanim zdobędzie się indywidualną licencję. Tam właśnie, w klubach, przeprowadza się szkolenia przygotowawcze do egzaminów, a nawet organizuje egzaminy.
Powszechnie wiadomo, że ostatnio - z uwagi na brak wsparcia finansowego ze strony państwa - liczba aktywnych klubów uległa zmniejszeniu. Przygnębiający jest fakt, że dzisiaj nikt nie jest w stanie podać dokładnej informacji, ile jest klubów w Polsce, nie mówiąc o ich aktualnych danych.
Pomimo trudności podjęliśmy próbę zebrania adresów i innych danych organizacyjnych klubów krótkofalarskich, które aktualnie działają w Polsce. Być może w drugiej połowie tego roku taką wiedzę będzie miał Urząd Regulacji Telekomunikacji (po zakończeniu akcji związanej z wymianą licencji), jednak nie będzie on posiadał wszystkich danych interesujących kandydata na krótkofalowca, takich jak np. kiedy klub jest otwarty dla zainteresowanych.
Mam nadzieję, że z pomocą Czytelników uda się doprowadzić do powstania aktualnego wykazu wszystkich aktywnie działających klubów. Apeluję tu szczególnie do prezesów klubów, aby przesłali na adres redakcji informacje, które pomogą trafić do krótkofalarstwa wszystkim chętnym, mieszkającym w okolicy danego klubu.
Również po to, aby przybliżyć krótkofalarstwo początkującym, wewnątrz numeru publikujemy wkładkę "ABC nowicjusza eterowego".
Oprócz spraw organizacyjnych, przeznaczonych głównie dla początkujących, wiele miejsca poświęcamy tematom, które zaciekawią zaawansowanych krótkofalowców. Jest to m.in. artykuł "Logbook w Internecie" oraz test najnowszego transceivera IC-7800 (już dostępnego w kraju, niestety bardzo drogiego). Z kolei zainteresowanym dalszym udoskonaleniem minitransceivera Antek polecam artykuł SP2JQR, w którym autor pokazuje, jak zwiększyć moc tego urządzenia do 15W bez wymiany tranzystora końcowego.

Miłej lektury!

Redaktor Naczelny
Andrzej Janeczek
sp5aht@swiatradio.com.pl