Od redakcjiNie tylko tryumf ElecraftaŚR nr 09/2009Nie jest naszym celem robienie na siłę reklamy firmie, która nie bardzo sama chce się reklamować. Dlaczego? Po pierwsze, Elecraft to niewielka firma amerykańska, założona przez kilku krótkofalowców, która nie ma wielkiego zaplecza marketingowego w przeciwieństwie do większych radiokomunikacyjnych firm japońskich i chce produkować przez wiele lat (stąd kolejki chętnych). Po drugie wydaje się, że nie potrzebuje ona reklamy, bo jej wyroby są szeroko znane wśród wytrawnych krótkofalowców ceniących sobie wyśrubowane parametry odbiornika, przydatne w trudnych warunkach na pasmach radiowych. Wystarczy poczytać w Internecie pochlebne opinie kolegów, którzy montowali lub pracują na sprzęcie oznaczonym K (od słynnej góry K). Również większość ekspedycji DX-owych, które używały tych transceiverów, potwierdza, że są to rewelacyjne urządzenia.Jednym z najczęściej składanych w kraju urządzeń Elecrafta jest transceiver K2, produkowany od początku 2000 roku w formie kitu. Montaż z dostarczonych podzespołów firmowych ma wiele zalet, do których z pewnością należy zaliczyć możliwość rozbudowy o kolejne moduły, w tym odpowiedzialne za emisje czy moc.
Bardzo ciekawie zaprezentował swoje wrażenia z montażu i użytkowania K2 Grzegorz Jung SP3VZY w swoim artykule - polecam nie tylko konstruktorom. Z kolei Tadeusz Raczek SP7HT dzieli się w Poradach Technicznych swoimi wrażeniami z doposażania najnowszego transceivera K3 w opcjonalne moduły KRX3 oraz KDVR3.
O tryumfie Elecrafta wśród naszych Czytelników może świadczyć między innymi fakt dużej popularności przeprowadzonego minikonkursu i prawie 100% poprawnych odpowiedzi (wyniki wewnątrz numeru).
Niejako pod kątem planowanych wrześniowych warsztatów QRP zamieszczamy ciekawy opis kitu transceivera SW-40 (również rodem z USA), cieszącego się dużą popularnością wśród zwolenników pracy małą mocą na telegrafii.
Na prośbę wielu czytelników (to także efekt ostatniej ankiety ŚR) o przedstawianie opisów konstrukcji antenowych, rozpoczynamy w tym numerze cykl poświęcony antenom kierunkowym Moxon-Beam. Jest to nowa antena, jeszcze nie znana na polskim podwórku i sądzić należy, że artykuł DK7ZB (znanego niemieckiego badacza i konstruktora wieloelementowych anten UKF, którego opinie i wskazówki konstrukcyjne są bardzo wiarygodne), wzbudzi duże zainteresowanie.
Anteny Moxon święcą swój triumf za granicą i mamy nadzieję, że dzięki kilku artykułom opracowanym przez Zdzisława Bieńkowskiego SP6LB, a które będą publikowane w kolejnych numerach Świata Radio, zostaną spopularyzowane także w naszym kraju.
Przyjemnej lektury!
Redaktor Naczelny
Andrzej Janeczek
sp5aht@swiatradio.com.pl